KhmerPronunciationEnglish/Notes#occ
ទោះជា tʊəh cie even though, although 12/12

Link to overview page
Link to dictionary

Discouraging someone from pursuing a course of action — Cultural note


ដោយសារនៅប្រទេសកម្ពុជាមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ញឹកញាប់និងករណីចោរកម្មច្រើន ឪពុកម្ដាយភាគច្រើនមិនចង់ឲ្យកូនរបស់ខ្លួនធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយឬធ្វើដំណើរនៅពេលយប់នោះទេ។ ទោះជាបើកបរដោយប្រុងប្រយ័ត្នក៏ដោយ ក៏អាចទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ដោយសារអ្នកមិនគោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ ឬអ្នកដែលពិសាគ្រឿងស្រវឹងជាអ្នកបង្ក។

Offering food or drinks and declining such an offer — Cultural note


ពាក្យថា “ហៅគួរសម” ជាពាក្យដែលខ្មែរចូលចិត្តប្រើក្នុងន័យលេងសើច។ វាមានន័យថា ការហៅនរណាម្នាក់មកញ៉ាំអ្វីមួយ គឺមិនមែនចង់ឲ្យម្នាក់នោះមកពិតប្រាកដនោះទេ គឺគ្រាន់តែជាការសម្ដែងការគួរសមតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះការដែលឃើញនរណាម្នាក់ពេលខ្លួនកំពុងញ៉ាំអ្វីមួយ គឺគួរតែបបួលគេមកញ៉ាំជាមួយជាការគួរសម ទោះជាដឹងថាអាហារមានតិច មិនអាចចែករំលែកឲ្យគេបានក៏ដោយ។

Expressing thanks 2 — Cultural note


នៅប្រទេសកម្ពុជាក៏ដូចជានៅប្រទេសផ្សេងៗដែរ គឺបុរសតែងតែស្ម័គ្រចិត្តចូលទៅជួយ នៅពេលឃើញស្ត្រីកំពុងធ្វើការងារធ្ងន់អ្វីមួយ ពីព្រោះបុរសមានកម្លាំងខ្លាំងជាងស្ត្រី។ ជនជាតិខ្មែរតែងតែចងចាំនិងឲ្យតម្លៃការជួយគ្នាទៅវិញទៅមកបានយូរអង្វែងណាស់។ ការជូនជាម្ហូបឬចំណីចំណុកបន្តិចបន្តួចជាញឹកញាប់ទៅអ្នកជិតខាងឬអ្នកធ្លាប់មានគុណ ទោះជាមិនមែនក្នុងឱកាសអ្វីជាពិសេសដ៏ដោយ គឺជាទម្លាប់របស់ជនជាតិខ្មែរដើម្បីសម្ដែងការអរគុណ។

Expressing fatigue — Additional dialogue


ពិសិដ្ឋ៖ ដារិន ឃើញស្ងាបរហូតអីចឹង? យប់មិញអត់បានដេកមែន?
ដារិន៖ ហ្នឹងហើយ។ ខំប្រឹងរៀបចំឯកសារតាំងពីម្សិលម្ង៉ៃ យប់មិញអត់បានដេកហើយ នៅធ្វើអត់ទាន់ទៀត។ ហ៊ើយ ងុយដេកអា៎។ ពេលណាបានចប់អេ៎នៀក បើនៅច្រើនអីចឹង។
ពិសិដ្ឋ៖ ប្រញាប់មែន? បើអត់ប្រញាប់ទេ ធ្វើបណ្ដើរៗទៅ ចាំបាច់បង្ខំធ្វើអី?
ដារិន៖ ចង់សម្រុកធ្វើឲ្យហើយហ្នឹងណា។ ឥឡូវ ទោះជាចង់ធ្វើក៏ធ្វើលែងកើតដែរ។ បើកភ្នែកអត់រួចអេ៎។ សម្រាកតិចសិន ចាំតិចទៀតចាំធ្វើបន្ត។

Calming someone down — Dialogue 1


ភ័យ
លីដា៖ សុគន្ធ ម៉េចហ្នឹង? មើលទៅដូចភ័យម៉េះ? មានរឿងអីអ៎?
សុគន្ធ៖ ខ្ញុំទើបនឹកឃើញ ម្សិលមិញ ខ្ញុំដូចច្រឡំផ្ញើឯកសារទៅក្រុមហ៊ុនខុស ... តិចមានបញ្ហាអីទៅ បង?
លីដា៖ កុំអាលភ័យ។ ចាំទៅដល់ក្រុមហ៊ុន ពិនិត្យមើលឲ្យច្បាស់សិនមើល។ ទោះជាផ្ញើខុស បើឯកសារមិនសូវសំខាន់ ក៏អត់មានបញ្ហាអីដែរ។
សុគន្ធ៖ អីចឹងអ៎បង? ប៉ុន្តែ បើមេដឹង ខ្ញុំច្បាស់ជាត្រូវមាត់ហើយ។
លីដា៖ ត្រូវមាត់ ត្រូវទៅ។ ខុសតិចតួច មានអី។ អ្នកណាដែលមិនដែលធ្វើខុស? មានតែអ្នកអត់ធ្វើ បានអត់ដែលខុស។

Going To The ATM (Sakanan) — 11


ចូលដល់រូបភាពទី ១១ រូបភាពទី ១១ បន្ទាប់ពីពិនិត្យគណនីរួចហើយ ម៉ាស៊ីនដកប្រាក់បានបញ្ចេញកាតអេធីអឹមរបស់គាត់ចេញមកក្រៅវិញ មុននឹងបញ្ចេញលុយ។ អញ្ចឹងជាទូទៅគឺគាត់បញ្ចេញកាតអេធីអឹមមកវិញ បាទ នៅពេលដែលគាត់ពិនិត្យហើយ ថាតើមានទឹកប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដែរឬទេ បាទ ទោះជាគ្រប់គ្រាន់ ឬមិនគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ ម៉ាស៊ីនតែងតែបញ្ចេញកាតអេធីអឹមមកវិញ ហើយយើងត្រូវចាប់កាន់[ម៉ាស៊ីន]កាតអេធីអឹមនោះ ដើម្បីយកមកទុក។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ កាតអេធីអឹមគឺចេញមកក្រៅតាមរយៈកន្លែងដោតកាត អញ្ចឹងកន្លែងដោតកាតនៅកន្លែងណា ម៉ាស៊ីនអេធីអឹមនឹងបញ្ចេញកាតនៅកន្លែងនោះមកវិញ។ យើងឃើញកាតអេធីអឹមពណ៌ទឹកក្រូចចេញពីរន្ធមួយ បាទ រន្ធមួយ រន្ធនោះគឺជារន្ធដែលបញ្ចេញ ឬក៏បញ្ចូលកាតអេធីអឹម។ អញ្ចឹងរូបភាពនេះ គឺកាតអេធីអឹម គឺចេញមកក្រៅ។

Going To The ATM (Sakanan) — 02


ចូលមកដល់រូបភាពទី ២ នៅក្នុងរូបភាពទី ២ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីនារីម្នាក់នោះ គាត់បានពិនិត្យកាបូបលុយរបស់គាត់ ហើយគាត់អត់មានឃើញលុយនៅក្នុងកាបូបលុយរបស់គាត់នោះទេ អញ្ចឹងនារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានដើរមកកាន់ធនាគារមួយ។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា គាត់បានស្ពាយកាបូបធំរបស់គាត់នៅស្មាខាងស្ដាំ បាទ ហើយដៃម្ខាងរបស់គាត់ខ្ទប់កាបូប ឬក៏កាន់កាបូប ដើម្បីកុំឲ្យកាបូបយោល អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងដើរ យើងត្រូវកាន់កាបូប ឬក៏ស្ពាយកាបូប កាបូបស្ពាយរបស់យើងហ្នឹង យើងត្រូវកាន់ ព្រោះថានៅពេលដែលយើងមិនកាន់ វានឹងយោលយោក ឬក៏យោលចុះឡើងៗ ដែលធ្វើឲ្យយើងពិបាកដើរ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ នារីម្នាក់នោះ គាត់ដើរបណ្ដើរ កាន់កាបូបទប់ឲ្យនឹងបណ្ដើរ ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការដើរ។ គាត់បានដើរមកដល់ធនាគារមួយ ដែលយើងឃើញថានៅខាងលើមាត់ទ្វារ គឺគេមានដាក់សញ្ញាធនាគារ ហើយធនាគារនោះ គឺមានទ្វារចូលចំនួនពីរ បាទ ទ្វារចូលចំនួនពីរ ប៉ុន្តែទ្វារធនាគារ ជាទូទៅគឺបិទ។ ដូច្នេះនៅពេលដែលអតិថិជនចូល អតិថិជនត្រូវបើកទ្វារដើម្បីចូល ព្រោះធនាគារបិទទ្វារ ដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាព ជាទូទៅទ្វារធនាគារ គឺជាទ្វារកញ្ចក់ ដែលអាចឲ្យយើងមើលឃើញខាងក្នុងបាន ដូច្នេះទោះជាបិទក៏ដោយ ក៏យើងអាចដឹងថា មានបុគ្គលិកនៅបម្រើការនៅក្នុងធនាគារឬក៏អត់ដែរ។

Cold Season (Sakanan) — 15


ចូលដល់រូបភាពទី ១៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ យើងឃើញថា នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺនិយាយអំពីផ្ទះមួយ បាទ ដែលនៅក្នុងផ្ទះនោះគឺមាននាឡិកាមួយ គឺចង្អុលម៉ោង ៦ និងលើសបន្តិច បាទ ប្រហែលជាម៉ោង ៦ ពីរនាទី។ បាទ អញ្ចឹងនៅក្នុងរដូវត្រជាក់ នៅពេលដែលម៉ោង ៦ នៅពេលដែលល្ងាច គឺសីតុណ្ហភាពចាប់ផ្ដើមចុះត្រជាក់វិញ។ បាទ អញ្ចឹងពេលព្រឹកពីម៉ោង ៧ ពីម៉ោង ៧ ទៅ គឺចាប់ផ្ដើមសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ រហូតដល់ម៉ោង ១០ រហូតទៅដល់ម៉ោងល្ងាច ម៉ោង ៥ គឺសីតុណ្ហភាពចាប់ផ្ដើមឡើងកម្ដៅវិញ។ អញ្ចឹងពីម៉ោង ៧ ព្រឹក រហូតដល់ម៉ោង ១០ ព្រឹក គឺមានអាកាសធាតុត្រជាក់។ ចំណែកចាប់ពីម៉ោង ១០ ព្រឹក រហូតទៅដល់ម៉ោង ៥ ល្ងាច គឺមានសីតុណ្ហភាពក្ដៅខ្លាំង អញ្ចឹងទោះជារដូវរងាក៏សីតុណ្ហភាពក្ដៅដែរ ប៉ុន្តែចាប់ពីម៉ោង ៥ ល្ងាច រហូតដល់ម៉ោង ៥ ព្រឹក គឺអាកាសធាតុចាប់ផ្ដើមត្រជាក់ ហើយត្រជាក់ខ្លាំងជាងពេលព្រឹកទៀត។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរដូវរងាគឺសីតុណ្ហភាពគឺត្រជាក់ច្រើនជាងក្ដៅ នៅក្នុងរូបភាពនេះយើងឃើញថាគឺម៉ោង ៦ ល្ងាច ដោយយើងឃើញនៅតាមបង្អួច បាទ បង្អួចដែលបើកវាំងនននោះ គឺយើងឃើញព្រះអាទិត្យកំពុងតែលិចនៅក្បែរភ្នំ។ អញ្ចឹងចាប់ផ្ដើមពីពេលម៉ោង ៥ ទៅ គឺព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើមលិច ហើយព្រះអាទិត្យលិចនៅទិសខាងលិច ព្រះអាទិត្យរះនៅទិសខាងកើត។ អញ្ចឹងពេលម៉ោង ៧ ព្រឹក គឺព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើមរះ ចំណែកម៉ោង ៥ ល្ងាច គឺព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើមលិច។ អញ្ចឹងបានន័យថា នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យលិច គឺជាពេលយប់ហើយ។ បាទ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថាមានផ្ទះមួយ ដែលនៅក្បែរជើងភ្នំ ហើយព្រះអាទិត្យកំពុងតែលិចនៅក្បែរភ្នំនោះផងដែរ។ បាទ មើលទៅគឺរូបភាពនេះគឺស្រស់ស្អាត ដោយសារតែបង្ហាញអំពីទេសភាពនាពេលថ្ងៃលិច។

Khmer New Year (Sakanan) — 12


នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា មានមនុស្សចំនួនពីរក្រុម ដែលក្នុងនោះមានប្រុសមួយក្រុម និងស្រីមួយក្រុម គាត់កំពុងតែលេងចោលឈូង អញ្ចឹងចោលឈូងគឺជាល្បែងប្រជាប្រិយរបស់ខ្មែរ ដែលគេតែងតែលេងនៅក្នុងពិធីចូលឆ្នាំថ្មី ដែលល្បែងនេះ គឺយើងលេងដោយចែកចេញជាពីរក្រុម គឺស្រីមួយក្រុមនិងប្រុសមួយក្រុម ដែល ហើយឈូង គឺគេធ្វើអំពីបាល់។ ឈូងគឺជាបាល់ក្រណាត់ បាទ ជាបាល់មួយដែលធ្វើអំពីក្រណាត់ ដែលក្រណាត់នោះ គឺយើងចងចេញជាបាល់ ហើយមានកន្ទុយមួយ យើងទុកកន្ទុយមួយសម្រាប់ចោល។ អញ្ចឹងខាងប្រុស នៅពេលនោះ គឺយើងឲ្យម្ខាងចោលបាល់ឈូងនោះ ហើយម្ខាងទៀតជាអ្នកចាប់ឈូង អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងចោល អ្នកខាងចាប់ត្រូវតែចាប់ឲ្យបាន បន្ទាប់ពីចាប់ហើយ យើងត្រូវគប់មករកអ្នកដែលចោលវិញ។ ប៉ុន្តែឈូងនោះ គឺមិន គប់និងចោលមិនមានគ្រោះថ្នាក់នោះទេ ព្រោះថាបាល់ដែលធ្វើពីក្រណាត់ ទោះជាប៉ះទង្គិច ក៏មិនមានការឈឺចាប់ ឬក៏មិនមានគ្រោះថ្នាក់ដែរ គឺគេលេងដើម្បីសប្បាយរីករាយ អញ្ចឹងហើយទើបគេធ្វើបាល់នោះអំពីក្រណាត់ ដូច្នេះវាមិនបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ ឬក៏មិនបង្កឲ្យមានរបួសនោះទេ។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា មានមនុស្សប្រុសមួយក្រុម បាទ គាត់កំពុងតែបោះឈូងទៅឲ្យខាងស្រី ចំណែកឯខាងស្រីមួយក្រុមនោះ គាត់កំពុងតែយកដៃ ដើម្បីចាប់ឈូង ដែលខាងប្រុសនោះគាត់បោះទៅ។ អញ្ចឹងការចោលឈូង គឺយើងមានលក្ខខណ្ឌគ្នា បាទ គឺប្រសិនបើយើងចោលឈូងទៅម្ខាងទៀតចាប់មិនបានទេ គឺម្ខាងនោះត្រូវតែច្រៀង ឬក៏រាំទៅតាមការចង់បានរបស់អ្នកចោលឈូង ឬក៏របស់អ្នកដែលឈ្នះ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងចាប់ឈូងអត់បាន គឺយើងក្លាយដូចជាអ្នកចាញ់។

Tuk Tuk (Sakanan) — 09


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ បន្ទាប់ពីពួកគេចូលទៅកាន់រ៉ឺម៉កកង់បីហ្នឹងហើយ ពួកគេក៏បាននិយាយថ្លៃ តថ្លៃទៅដល់រ៉ឺម៉កកង់បី ថាពីកន្លែងក្លឹបនោះទៅផ្ទះរបស់គេយកចំនួនប៉ុន្មាន ពេលនោះម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បីនោះក៏បានឆ្លើយថា ១០ ដុល្លារ អញ្ចឹងពួកគេក៏បានភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះថាតម្លៃនោះគឺថ្លៃខ្លាំងពេក ហើយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺអ្នកទាំងបីនោះ គាត់បានបញ្ចេញអាការៈភ្ញាក់ផ្អើល ដោយគាត់បានហាមាត់ធំៗ ហើយបើកភ្នែកធំៗ ដោយភ្ញាក់ផ្អើលថាហេតុអ្វីក៏ថ្លៃយ៉ាងនេះ ព្រោះផ្ទះរបស់គេនៅជិតនឹងកន្លែងដែលគេផឹកស៊ីនោះទេ ប៉ុន្តែរ៉ឺម៉កកង់បីនោះយកថ្លៃតម្លៃខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងឃើញអ្នករត់រ៉ឺម៉កកង់បីនោះ គាត់ពុំបានចុះថ្លៃនោះទេ ដោយគាត់នៅតែអង្គុយនៅលើរ៉ឺម៉កកង់បី ហើយនិយាយទៅកាន់បុរសទាំងបីនាក់នោះ ការអង្គុយហើយនិយាយទៅកាន់អតិថិជនបែបនេះ គឺជាការមិនសមរម្យនោះទេ ព្រោះថានៅពេលដែលគេមកនិយាយជាមួយយើង ជាសុជីវធម៌ យើងត្រូវក្រោកឈរនិយាយទៅកាន់គេវិញ ព្រោះថាអ្នកដែលមកនិយាយជាមួយយើងគឺឈរ អញ្ចឹងយើងគួរតែឈរដើម្បីនិយាយជាមួយគេវិញ ដើម្បីជាការគួរសម និងរក្សាសុជីវធម៌ អញ្ចឹងជាទូទៅប្រសិនបើយើងកំពុងតែអង្គុយ ហើយមាននរណាម្នាក់ដើរមកសួរយើង យើងគួរតែងើបឈរ ដើម្បីនិយាយទៅកាន់គេវិញ ធ្វើបែបនេះ គឺគេហៅថាយើងមានសីលធម៌និងមានសុជីវធម៌ល្អជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ៩ នេះ បុរសដែលជាម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បី គាត់ពុំបានក្រោកឈរនោះទេ ដោយគាត់នៅតែអង្គុយនៅលើរ៉ឺម៉ករបស់គាត់និយាយទៅកាន់អតិថិជនរបស់គាត់ ហើយគាត់បានយកតម្លៃខ្ពស់ខ្លាំងទៅកាន់អតិថិជនរបស់គាត់ ធ្វើឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់ ដែលជាមិត្តភក្តិទាំងបីនាក់នោះ គឺមានការភ្ញាក់ផ្អើលនឹងតម្លៃនោះយ៉ាងខ្លាំង។

Noodle Soup (Sakanan) — 05


បន្ទាប់មកទៀតនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីពួកគេដើរមកដល់កន្លែងលក់មីហើយ ឬក៏កន្លែងលក់គុយទាវហើយ ពួកគេក៏បានដើររកតុមួយដើម្បីអង្គុយ។ អញ្ចឹងជាទូទៅកន្លែងលក់មី ទោះជាបើជាគេលក់ដោយសាររទេះក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែគេតែងតែមានកន្លែងអង្គុយត្រឹមត្រូវឲ្យអតិថិជនរបស់គេ ព្រោះថាប្រសិនបើអត់មានតុ ឬក៏អត់មានកៅអីអង្គុយនោះទេ អតិថិជនរបស់គេនឹងពិបាកញ៉ាំខ្លាំងណាស់។ ដោយគេមិនអាចឈរញ៉ាំបាននោះទេ។ អញ្ចឹងពេលខ្លះអ្នកទិញគឺពេលខ្លះគាត់ទិញខ្ចប់ ដោយការខ្ចប់។ ការខ្ចប់បានន័យថាឲ្យអ្នកលក់គាត់ធ្វើមីទឹកស៊ុប ឬក៏គុយទាវទឹកស៊ុបឲ្យគាត់ហើយ គាត់យកទៅផ្ទះដើម្បីញ៉ាំ ដោយគាត់ច្រកចូលទៅក្នុងថង់មួយ ឬក៏ចូលទៅក្នុងចានជ័រមួយ ដើម្បីឲ្យគាត់យួរទៅផ្ទះដើម្បីញ៉ាំ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះទៀតគាត់អត់ចង់យួរទេ ដោយសារផ្ទះគាត់នៅឆ្ងាយ អញ្ចឹងគាត់ចង់អង្គុយញ៉ាំនៅនឹងកន្លែង បានន័យថាអង្គុយញ៉ាំនៅកន្លែងក្បែរគុយទាវទឹកស៊ុបនោះ ដូច្នេះអ្នកលក់ត្រូវតែមានតុ និងមានកៅអី សម្រាប់អ្នកទិញ ដើម្បីអង្គុយញ៉ាំ។ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នេះ យើងឃើញថា អ្នកលក់គុយទាវទឹកស៊ុបនោះ ទោះបីជាគាត់លក់តាមរទេះក៏ដោយ អញ្ចឹងទោះបីជាគាត់លក់តាមរទេះ ក៏គាត់មានកៅអី និងមានតុសម្រាប់អតិថិជនរបស់គាត់អង្គុយផងដែរ។ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសទាំងពីរ គាត់បានដើរមករកតុមួយ អញ្ចឹងតុនោះគឺមានកៅអីចំនួនពីរផងដែរ ហើយមានគ្រឿងទេសជាច្រើនដែលនៅលើតុ។ អញ្ចឹងតុដែលគាត់ដើរមករកហ្នឹង គឺអត់ខ្ពស់ទេ គឺជាកូនតុតូចមួយហើយនិងទាប អញ្ចឹងបានន័យថាល្មមសម្រាប់ការអង្គុយរបស់អតិថិជន ក្នុងការញ៉ាំ គឺងាយស្រួលញ៉ាំ គាត់អត់ប្រើតុខ្ពស់ទេ គាត់ប្រើតុទាប ជាមួយនឹងកៅអីចំនួនពីរ ដែលត្រូវនឹងសម្រាប់ពួកគេពីរនាក់ដែលមកញ៉ាំគុយទាវនោះតែម្ដង។

Motorcycle Taxi (Sakanan) — 01


ដែលឥឡូវនេះ យើងមកមើលរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានស្ត្រីម្នាក់ ឬក៏នារីម្នាក់ ដែលមើលទៅវ័យគាត់ប្រហែលជាម្ភៃប្រាំឆ្នាំ ដែលស្ត្រីម្នាក់នោះ គាត់ពាក់ឯកសណ្ឋានជាអ្នកធ្វើការ ដោយយើងឃើញគាត់ពាក់អាវដៃវែងពណ៌ខៀវ ហើយស្លៀកសំពត់ត្រឹមជង្គង់ ហើយពណ៌រៀងប្រផេះបន្តិច។ អញ្ចឹងស្ត្រីម្នាក់នោះគាត់មានសក់ត្រឹមស្មា ដែលគាត់កាត់សក់ត្រឹមស្មា ហើយនៅដៃខាងស្ដាំរបស់គាត់ យើងឃើញគាត់មានយួរកាបូបមួយពណ៌ស អញ្ចឹងគាត់មានយួរកាបូបធំមួយពណ៌ស ដែលគាត់ដាក់នៅលើស្មា យើងឃើញគាត់ដាក់នៅលើស្មា ក៏ប៉ុន្តែដៃស្ដាំរបស់គាត់ គឺកាន់កាបូបគាត់យ៉ាងជាប់ គឺគាត់កាន់កាបូបគាត់យ៉ាងជាប់ ដោយគាត់ខ្លាចកាបូបគាត់ជ្រុះពីស្មារបស់គាត់។ ព្រោះថាប្រសិនបើ បើទោះជាគាត់ស្ពាយកាបូបនោះនៅនឹងស្មាក៏ដោយ ក៏វាអាចនឹងរអិលធ្លាក់ដែរ ប្រសិនវាអត់ បើយើងអត់កាន់វានោះទេ ព្រោះថានៅពេលដែលយើងដើរ កាបូបនឹងយោល អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងអត់ទប់ ឬក៏អត់កាន់វាទេ កាបូបអាចធ្លាក់ពីស្មារបស់យើងបាន ចំណែកឯដៃឆ្វេងរបស់នារីម្នាក់នោះ គឺគាត់ពាក់នាឡិកាដៃ អញ្ចឹងនាឡិកា គាត់ពាក់នៅនឹងដៃ សម្រាប់មើលម៉ោង ដែលនាឡិកា ជាទូទៅ គឺមាននាឡិកាប្រភេទជាលោតលេខ យើងហៅថា នាឡិកាអូតូម៉ាទិច និងមួយទៀតគឺជានាឡិកាមានទ្រនិច អញ្ចឹងពេលខ្លះយើងអាចពាក់ជានាឡិកាលោតលេខ ឬក៏ពាក់ជានាឡិកាមានទ្រនិចជាដើម។ អញ្ចឹងនាឡិកា យើងជាទូទៅ យើងពាក់ដៃឆ្វេង ដើម្បីមើលម៉ោង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ នារីម្នាក់នោះគាត់កំពុងតែមើលម៉ោងនៅលើនាឡិកាដៃរបស់គាត់ ដោយគាត់ប្រហែលជាប្រញាប់យ៉ាងខ្លាំង ដោយយើងឃើញគាត់ធ្វើទឹកមុខប្រញាប់ ហើយមានអារម្មណ៍ថាជិតដល់ម៉ោង ឬក៏គាត់ជិតដល់ម៉ោងណាត់អ្វីមួយ ឬក៏គាត់ណាត់ជួបជាមួយមិត្តភក្តិ ឬក៏ជួបជាមួយនឹង ដៃគូការងាររបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែកៀកម៉ោងពេក ដូច្នេះយើងឃើញអាកប្បកិរិយារបស់គាត់ ឬក៏កាយវិការរបស់គាត់មានលក្ខណៈប្រញាប់ ដោយយើងឃើញគាត់ដើរបណ្ដើរ និងមើលនាឡិកាបណ្ដើរ ដោយទឹកមុខប្រញាប់ប្រញាល់យ៉ាងខ្លាំង។