Khmer | Pronunciation | English/Notes | #occ |
---|---|---|---|
អា៎ | ʔaa | 1. final particle used for emphasis {ខ្ញុំសង្ឃឹមថាឈ្នះហើយហ្នឹងអា៎ = I had hoped they would win!} {សៀវភៅចាស់ៗហ្នឹងអា៎ = Just old books!} {ម្នាក់ឯងធ្ងន់អា៎ = It's too heavy for one alone!} {ម៉ោពិសាសិនម៉ោបង មានច្រើនអា៎ = Come and eat, there's more than enough!} 2. spoken form of ហើយ {អស់ចាខ្វៃអា៎? = You don't have any youtiao anymore?} 3. spoken form of ណាស់ = very, very much {ខ្ញុំឃ្លានអា៎ = I’m very hungry} 4. spoken form of ណា = particle to soften a statement, command or request |
75/58 |
Link to overview page
Link to dictionary
Expressing fatigue — Dialogue 1
ដារិន៖ ហត់អា៎។ ម៉ោងម៉ានហើយអញ្ចេះ? ម៉ោង ១១ អា៎? ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ ទៅលែងរួចហើយ។
Refusing direction — Dialogue 2
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំទៅអត់កើតអេ៎ បង។ ហៅរតនាទៅបង ក្រែងគេទំនេរ។
Expressing sleepiness — Additional dialogue 1
ផានិត៖ សុផល! ម៉េចហើយ? ក្រាបលើតុអីចឹង?
សុផល៖ ដេកម៉ាសាឡេត។ ងុយដេកអា៎។
ផានិត៖ មើលសៀវភៅមិនទាន់បាន ១៥ នាទីផង ងុយដេកបាត់។
Refusing direction — Dialogue 4
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំរវល់អា៎ មើលមេរៀន។
បងប្រុស៖ លេសរហូត។ ទៅ ទៅទទួលតិចមើល។
វុទ្ធី៖ អត់/អត់ចង់។
Warning someone — Dialogue 2
ម្ដាយ៖ កូនអា៎ លេងនៅម្ដុំៗហ្នឹងបានហើយណា កុំចេញទៅថ្នល់ ម៉ូតូឡានច្រើនអា៎។
ម្ដាយ៖ នែ ម៉ោវិញ! ឮអត់? កូននេះវៃ។
Expressing anger — Dialogue 1
Expressing frustration — Additional dialogue 1
អ្នកទិញ៖ គិតលុយ។ ប្រញាប់តិច។
អ្នកលក់៖ សុំចាំបន្តិចបង ម៉ាស៊ីនមានបញ្ហាតិច។
អ្នកទិញ៖ យូរម៉េះ? កាលណាបានហើយ? ... បានហើយ អត់ទិញអេ៎ ប្រញាប់អា៎។
Expressing joy — Dialogue 2
កញ្ញា៖ អ៊ឺ! សប្បាយអា៎ណា! ស្ដាយ នារីឯងអត់បានទៅ។
នារី៖ ធ្វើអីគេខ្លះ?
កញ្ញា៖ ហៅអីញ៉ាំ និយាយគ្នាលេង ច្រៀងខារ៉ាអូខេ ... សើចឡើងហត់ម៉ងអា៎។
Offering help — Dialogue 1
ពិសិដ្ឋ៖ អូ ធីតា សៀវភៅចាស់ៗហ្នឹងអា៎។
ធីតា៖ ម៉ស់ ខ្ញុំជួយលើក។ ម្នាក់ឯងធ្ងន់អា៎។ លើកទៅខាងណាវិញ?
ពិសិដ្ឋ៖ អរគុណ ធីតា។ ដាក់ទៅលើតុនោះទៅ។
Expressing fatigue — Dialogue 3
ម្ដាយ៖ ម៉ោវិញហើយកូន? ប្រឡងម៉េចហើយ?
កូន៖ មានអីម៉ាក់ ធ្វើបានតាស។ តែខំប្រឹងគិតពេក ឥឡូវហត់អា៎។
ម្ដាយ៖ ទៅគេងសិនទៅអីចឹង។
កូន៖ អត់អេ៎ម៉ាក់។ ហត់តែខួរក្បាលទេ កម្លាំងនៅមានតាស។
Expressing dislikes 2B — Dialogue 3
ណារី៖ ទើបតែត្រូវប៉ូលិសផាក។
កញ្ញា៖ ម៉េចចឹង?
ណារី៖ ប៉ូលិសហ្នឹងថាខ្ញុំបត់ពេលភ្លើងកំពុងក្រហម។ តាមពិតខ្ញុំឃើញភ្លើងខៀវសោះហ្នឹងអា៎។ គួរឲ្យខឹងមែនទែនម៉ងអា៎! អស់ម៉ាម៉ឺនទទេ។
Saying “I want X” — Additional dialogue
ភ្ញៀវ៖ ទៅណាហើយអ្នកលក់?
អ្នកលក់៖ នៅនេះ។ ហូបអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ យកបបរគ្រឿងសាច់ជ្រូកម៉ាចាន។ កុំដាក់ជីរច្រើនពេក។
ភ្ញៀវ៖ អត់មានចាខ្វៃអេ៎អ៎? / អស់ចាខ្វៃអា៎?
អ្នកលក់៖ អស់ហើយ។
Issuing a command — Additional dialogue
ណារី៖ បងមិនទៅយកខ្លួនឯង? ខ្ញុំម៉េចដឹងសៀវភៅមួយណាទៅ?
បងប្រុស៖ សៀវភៅពណ៌បៃតង។ ទៅដល់ឃើញហើយ។ ទៅយកតិចម៉ោ។
ណារី៖ ហ៊ើយ! ធុញបងឯងអា៎។
Expressing hunger — Dialogue 2
កូន៖ ម៉ាក់ មានអីញ៉ាំអត់?
ម្ដាយ៖ ឃ្លានហើយកូន? ម្ហូបកំពុងធ្វើ ចាំតិចសិនណា។
កូន៖ មានអីញ៉ាំតិចតួចសិនអត់ម៉ាក់? ហេវខ្លាំងអា៎។ កូរពោះគ្រូកៗម៉ង។
ម្ដាយ៖ ទៅមើលក្នុងទូទឹកកកមើល ប្រហែលមានផ្លែឈើខ្លះ។
Expressing sleepiness — Dialogue 1
ផានិត៖ ងុយដេកណាស់លោកអើយ! ហ៊ើយ! សុផលថ្មើរហ្នឹងហើយមិនទាន់ម៉ោវិញទៀត។ តេទៅសួរសិន។ ... អាឡូ សុផល? យប់ម៉េះង៉ៃហ្នឹង?
សុផល៖ នៅបង្ហើយការងារ។
ផានិត៖ អីចឹង? ងុយដេកអា៎។ ខ្ញុំចូលដេកហើយណាអីចឹង។ ប្រយ័ត្នប្រយែង។
Talking about the taste of food 1 — Dialogue 2
ពិសី៖ វិបុលឯងឧស្សាហ៍មកហាងហ្នឹងមែន?
វិបុល៖ ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំចូលចិត្តមកញ៉ាំគុយទាវនៅហ្នឹង។ ហាងហ្នឹងធ្វើឆ្ងាញ់អា៎ណា ហើយមានអនាម័យទៀត។
ពិសី៖ មានគុយទាវ ហើយមានអីទៀតដែលឆ្ងាញ់?
វិបុល៖ បាយឆាក៏ឆ្ងាញ់ដែរ។ សាកមីឆាក៏បាន។
Talking about the taste of food 1 — Dialogue 1
ពិសី៖ វិបុល ម៉េចដែរ? ត្រូវមាត់អត់?
វិបុល៖ ឆ្ងាញ់តាស ពិសី។ ពិសីឯងពូកែធ្វើម្ហូបអា៎!
ពិសី៖ និយាយមែន និយាយលេង? កុំបញ្ជោរខ្ញុំអា៎។ ប្រាប់តាមត្រង់ម៉ោ ខ្ញុំអត់ខឹងអេ៎។
វិបុល៖ ឆ្ងាញ់មែនតាស ពិសី។ ខ្ញុំអត់មានកុហកអេ៎។
ពិសី៖ អរគុណហើយអីចឹង។
Warning someone — Dialogue 1
បញ្ញា៖ សម្បត្តិឯងឧស្សាហ៍លេងទូរស័ព្ទភ្លេចខ្លួនអា៎។ ពេលឆ្លងថ្នល់អីគ្រោះថ្នាក់អា៎ណា។
សម្បត្តិ៖ មានទៅស្អី។ ខ្ញុំមើលផ្លូវដែរតាស។ អីចឹង ខ្ញុំទៅហើយណា ង៉ៃក្រោយជួបគ្នា។
សម្បត្តិ៖ អ៊ុះ!
បញ្ញា៖ ឃើញអត់? ទើបតែនិយាយផុតពីមាត់។ គង់តែង៉ៃណាមួយទេ សម្បត្តិឯង។
Asking “Do you have X?” — Dialogue 2
អ្នកលក់៖ បង ត្រូវការអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ រកទិញកាហ្វេមណ្ឌលគិរី។ រកប៉ុន្មានតូបហើយ អត់មាន។ កន្លែងអូនឯងមានអេ៎?
អ្នកលក់៖ កន្លែងខ្ញុំមានតាសបង។
ភ្ញៀវ៖ នៅណា? សុំមើលតិចមើល។ វាមានច្រើនប្រភេទ។ បងចង់បានអាប្រអប់វាពណ៌ខ្មៅអា៎ មានអេ៎?
Expressing disappointment at another’s misfortune — Dialogue 1
វីរៈ៖ មានមើលបាល់ទាត់អត់យប់មិញ?
តារា៖ ថីមិនមើល។ ខ្មែរប្រកួតជាមួយសាំងហ្គាពួរ ហ្នឹងមែន?
វីរៈ៖ ហ្នឹងហើយ។ ស្ដាយដល់ហើយ។ ចាញ់ផិនណលធីចុងក្រោយ។
តារា៖ ហ្នឹងហើយ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាឈ្នះហើយហ្នឹងអា៎ ដឹងអី … ស៊យវិញ។
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំបិទទូរទស្សន៍ចោលម៉ង។ ខឹងពេក។