ឧទាហរណ៍

Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ឧទាហរណ៍	ʔuʔtiehɑɑ	1. example 2. for example	11/11

Link to overview page
Link to dictionary

Indicating Agreement — Cultural note

នៅ ប្រទេស កម្ពុជា ក៏ដូចជា នៅ ប្រទេស ដទៃទៀត ដែរ គឺ មាន ពាក្យ ជា គ្រាមភាសា ជាច្រើន។ គ្រាមភាសា ក្នុង ភាសា អង់គ្លេស អាច រក ឃើញ ក្នុង វចនានុក្រម ប៉ុន្តែ គ្រាមភាសា របស់ខ្មែរ ភាគច្រើន មិន មាន ក្នុង វចនានុក្រម នោះ ទេ។ ពាក្យ ថា យល់ព្រម ឬ យល់ស្រប អាច និយាយ ជា គ្រាមភាសា ក្នុង ភាសា និយាយ បាន ថា អឺអើ។ ឧទាហរណ៍ អឺអើ ជាមួយ គេ អឺអើ ហើយ ជាដើម។

Establishing guidelines and deadlines for the completion of actions — Cultural note

នៅ ប្រទេស ជប៉ុន នៅ ពេល គេ កំណត់ថ្ងៃផុតកំណត់ផ្សេងៗ ដូចជា ការ ទទួល ពាក្យសុំ ការ ដាក់ការងារ ឲ្យ បំពេញ ជាដើម ភាគច្រើន គេ មាន ទម្លាប់កំណត់ទាំង ម៉ោង ថែម ទៀត ឧទាហរណ៍ត្រឹម ថ្ងៃ ទី ៩ ខែ កញ្ញា ម៉ោង ១២ ថ្ងៃត្រង់។ល។ រីឯ នៅ ប្រទេស កម្ពុជា គេ មិន ទម្លាប់កំណត់ដល់ម៉ោង នោះ ទេ គឺ ត្រឹម ថ្ងៃនេះ ឬ ថ្ងៃ នោះ តែប៉ុណ្ណោះ ឬក៏ថា ពេលព្រឹក ពេលល្ងាច ជាដើម។

Answering the phone — Cultural note

នៅ ពេល ទទួល ទូរស័ព្ទ ជាទូទៅ ជនជាតិ ខ្មែរ មិន ណែនាំ ខ្លួន ទៅកាន់អ្នក ដែល ទូរស័ព្ទ មក នោះ ទេ គឺ គ្រាន់តែ និយាយ ថា “អាឡូ” ឬក៏ “អាឡូ ជម្រាបសួរ” តែប៉ុណ្ណោះ។
ប៉ុន្តែ សម្រាប់ក្រុមហ៊ុន ដែល ផ្ដល់សេវាកម្ម ផ្សេងៗ នៅ ពេល លើក ទូរស័ព្ទ របស់អតិថិជន ត្រូវ ណែនាំ ឈ្មោះ ក្រុមហ៊ុន ឧទាហរណ៍ “អាឡូ ក្រុមហ៊ុន ... ជម្រាបសួរ មាន អី ឲ្យ ជួយ ដែរ បង?”។

Identifying items or people 1 — Cultural note

នៅ ប្រទេស កម្ពុជា មាន ទំនិញ នាំចូល ជាច្រើន ដូច្នេះ នៅ ពេល ទិញ ទំនិញ នៅ ផ្សារ ភាគច្រើន អ្នកទិញ សួរ អ្នកលក់ថា ទំនិញ នោះ ផលិត នៅ ប្រទេស ណា។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះ អ្នកទិញ អាច សម្គាល់ឃើញ ពី ភាព ខុសគ្នា និង ដឹង ពី ប្រភព ទំនិញ ដោយ ខ្លួនឯង។ ឧទាហរណ៍ សម្រាប់សម្លៀកបំពាក់ គេ សម្គាល់ទៅ លើ សាច់ក្រណាត់ រីឯ ស្បែកជើង គេ សម្គាល់ទៅ លើ ម៉ូត និង សាច់ស្បែកជើង ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះ ក៏ប៉ះចំ ទំនិញ ក្លែងក្លាយ ផងដែរ។

Asking for help 2 — Cultural note

ខ្មែរ ជា ជនជាតិ ដែល ឲ្យ តម្លៃ និង ចូលចិត្ត ជួយ គ្នា នៅ ពេល មាន អាសន្នអន្ធក្រ។ ឧទាហរណ៍ដូចជា ជួយ ប្រាប់ផ្លូវ នៅ ពេល វង្វេងផ្លូវ ជួយ រុញ ឡាន នៅ ពេល ជាប់ផុង ក្នុង ភក់ ជួយ ឲ្យ កន្លែង គេង សម្រាប់អ្នក ធ្វើដំណើរ ឆ្ងាយ ជាដើម។ ប៉ុន្តែ ទីក្រុង និង ជនបទ អាច ខុសគ្នា បន្តិច។ នៅ ទីក្រុង មនុស្ស មិនសូវ ជួយ គ្នា ច្រើន ប៉ុន្មាន ទេ ព្រោះ ខ្លាច នាំ ទុក្ខ ដល់ខ្លួន ដោយសារ មាន មនុស្ស មិន ល្អ ច្រើន។

Asking “What is this?” — Dialogue 1

តើ ជនជាតិ ខ្មែរ និយាយ ថា នេះ ជា អ្វី? មែន ទេ នៅ ពេល សួរ អំពី វត្ថុ ដែល មិន ស្គាល់? ឧទាហរណ៍ក្នុង ការ សន្ទនា ខាងក្រោម និយាយ អំពី វចនានុក្រម អេឡិចត្រូនិច (មិន មាន ក្នុង រូបភាព)
ធារី៖ ពិសិដ្ឋ! ទៅ ណា ហ្នឹង? ហើយ កំពុង កាន់អី ហ្នឹង?
ពិសិដ្ឋ៖ អូ ធារី! ស្គាល់វចនានុក្រម អេឡិចត្រូនិច អត់? ខ្ញុំ ផ្ញើ គេ ទិញ មក ពី ជប៉ុន។
ធារី៖ អត់ស្គាល់ផង។ សម្រាប់ធ្វើ អីគេ អាហ្នឹង?

Inviting someone to eat together — Cultural note

នៅ ពេល កំពុង ញ៉ាំ អាហារ ហើយ ក្រឡេក ឃើញ អ្នក ស្គាល់គ្នា ជនជាតិ ខ្មែរ តែងតែ បបួល អ្នក នោះ ឲ្យ មក ញ៉ាំ ដែរ ជា ការ គួរសម ដោយ និយាយ ថា “ញ៉ាំ ... ឈ្មោះ/បង/អូន/លោក ពូ!” ឧទាហរណ៍៖
— ញ៉ាំ បាយ បង!
— ញ៉ាំ នំ អូន!
— ពិសា បាយ លោក ពូ!
អ្នក ដែល ត្រូវ បាន គេ ហៅ អាច បដិសេធ ដោយ និយាយ ថា “អត់អីទេ ញ៉ាំ ចុះ” ក៏បាន ឬក៏ទទួលយក ចំណី បន្តិចបន្តួច ក៏បាន។

Explaining how something works — Cultural note

តើ អ្នក ចូលចិត្ត ឲ្យ គេ បង្រៀន ធ្វើ អ្វីមួយ ថ្មី ដែល អ្នក មិន ធ្លាប់ចេះ ដែរ ឬ ទេ? នៅ ខ្មែរ មាន អ្នក ឆ្លើយ ថា ចង់ឲ្យ គេ បង្រៀន ព្រោះ យើង ចេះ កាន់តែ ច្រើន ឡើង អាច ធ្វើ អ្វីៗដោយ ខ្លួនឯង បាន ប៉ុន្តែ អ្នក នឹង ឮ មាន អ្នក ឆ្លើយ ថា “ចេះ ច្រើន គេ ប្រើ ច្រើន”។ ឧទាហរណ៍ បើ អ្នក ចេះ បើក ឡាន អ្នក នឹង ត្រូវ គេ ឲ្យ ធ្វើ តៃកុង កាន់តែ ញឹក បើ អ្នក ចេះ ជួសជុល កុំព្យូទ័រ នឹង មាន មនុស្ស កាន់តែ ច្រើន ដែល ហៅ អ្នក ឲ្យ មើល កុំព្យូទ័រ ដែល ខូច។

Asking for directions 1 — Dialogue 1

មិត្តភក្តិ
សោភា៖ វណ្ណា! វណ្ណា ដឹង ថា ក្រសួង អប់រំ នៅ ម្ដុំ ណា អេ៎?
វណ្ណា៖ ដឹង តាស។ នៅ តាម ផ្លូវ នរោត្តម យើង នេះ។
សោភា៖ ផ្លូវ នរោត្តម ... ផ្លូវ ឈ្មោះ ស្រដៀង គ្នា មិន ដឹង ផ្លូវ ណា ទេ នៀក ...
វណ្ណា៖ ចុះ សោភា ឯង ស្គាល់សាលា ចតុមុខ អត់? នៅ តាម ផ្លូវ ជាមួយគ្នា ហ្នុង។
សោភា៖ ឥឡូវ ឧទាហរណ៍ថា សាលា ចតុមុខ នៅ នេះ ក្រសួង ហ្នឹង នៅ ខាង ណា វិញ? ខាង ឆ្វេង ឬក៏ខាង ស្ដាំ?
វណ្ណា៖ នៅ ទិស សំដៅ ទៅ វិមានឯករាជ្យ។
សោភា៖ អូ! យល់ហើយ។

Post Office (Sakanan) — 19

បន្ទាប់មក ទៀត រូបភាព ទី ១៩ រូបភាព ទី ១៩ បន្ទាប់ពី ថ្លឹង ទម្ងន់ហើយ អញ្ចឹង បុរស ដែល ជា បុគ្គលិក នៅ ក្នុង ការិយាល័យ ប្រៃសណីយ៍ បាន សួរ ទៅ ក្មេងប្រុស ម្នាក់នោះ ថា តើ គាត់ចង់ផ្ញើ ជា បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស ឬក៏ជា បញ្ញើ ធម្មតា ព្រោះ ជាទូទៅ សេវាកម្ម នៅ ក្នុង ការិយាល័យ ប្រៃសណីយ៍គឺ មាន ពីរ គឺ បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស បានន័យថា ជា បញ្ញើ ដែល យើង ផ្ញើ ទៅតាម យន្តហោះ អញ្ចឹង គេ អាច ផ្ញើ អីវ៉ាន់ហ្នឹង ទៅតាម យន្តហោះ អញ្ចឹង វា មាន រយៈពេល លឿន អាច ពេលខ្លះ បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស គឺ ចំណាយ ពេល ត្រឹមតែ បី ថ្ងៃ ឬក៏ពីរ ថ្ងៃ តែប៉ុណ្ណោះ ទៅកាន់ប្រទេស ដែល ជិត ជា ឧទាហរណ៍ដូចជា ប្រសិនបើ យើង ចង់ផ្ញើ អីវ៉ាន់ពី កម្ពុជា ទៅកាន់ប្រទេស ថៃ អញ្ចឹង ប្រសិនបើ យើង យក បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស គឺ គេ ចំណាយ រយៈពេល តែ បី ថ្ងៃ តែប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើ យើង យក បញ្ញើ យឺត បានន័យថា យើង យក បញ្ញើ ធម្មតា តាមរយៈ កប៉ាល់ អញ្ចឹង បញ្ញើ ធម្មតា គេ នឹង ផ្ញើ អីវ៉ាន់របស់យើង តាមរយៈ កប៉ាល់ អញ្ចឹង វា អាច នឹង ចំណាយ រយៈពេល មួយ សប្តាហ៍ទៅ ពីរ សប្តាហ៍ដើម្បី ទៅដល់គោលដៅ ដូច្នេះ នៅ ពេល ដែល យើង ចង់ផ្ញើ អីវ៉ាន់ បុគ្គលិក ដែល នៅ ការិយាល័យ ប្រៃសណីយ៍នឹង សួរ យើង ថា តើ យើង ចង់ប្រើ បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស ឬក៏យើង ចង់ប្រើ បញ្ញើ ធម្មតា អញ្ចឹង បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស គឺ មាន តម្លៃ ថ្លៃ ជាង បញ្ញើ ធម្មតា បន្តិច ព្រោះ ថា បញ្ញើ ឆាប់រហ័ស គឺ គេ ប្រើប្រាស់យន្តហោះ គឺ លឿន ប៉ុន្តែ បញ្ញើ ធម្មតា គឺ គេ ប្រើប្រាស់កប៉ាល់ ហើយ វា យឺត ដូច្នេះ គឺ មាន តម្លៃ ថោក អញ្ចឹង ក្មេងប្រុស ម្នាក់នោះ គាត់ក៏បាន ប្រាប់ទៅ បុគ្គលិក ការិយាល័យ ប្រៃសណីយ៍ថា គាត់ចង់បញ្ញើ ធម្មតា បានន័យថា គឺ ផ្ញើ តាម កប៉ាល់ ដោយសារតែ គាត់អត់សូវ មាន លុយ ឬក៏គាត់អត់ចង់ចំណាយ ថវិកា ច្រើន ឬក៏អត់ចង់ចំណាយ លុយ ច្រើន នៅ ក្នុង ការ ផ្ញើ ដូច្នេះ គាត់ក៏បាន ផ្ញើ តាម កប៉ាល់ គឺ ជា បញ្ញើ ធម្មតា ឬក៏បញ្ញើ យឺត។

Phone (Sakanan) — 13