Translations are evolving and should be taken as indicative only! For a guide to the tones and the spelling system used to write this variety of Isaan (Khon Kaen), see the "tone guide" on the overview page.

Tones: M = mid, HR = high-rising, H = high, HF = high-falling, LF = low-falling

Isaan	Pronunciation	Tones	Thai	English/Notes	#occ
ตั๊วะ	tu:a	HR		particle: intensifies meaning {กะไปตั๊อะ = Of course I go!} {กะฮู้ตั๊วะ = Sure I know!} Notes: pronunciation: also realized as ตั๊ว (long)	10/5

Link to overview page
Link to dictionary

Vocabulary recordings — ไปตั๊วะ/แม่นตั๊วะ

เจ้าไปโลงเลียนบ่ เฮากะอาดสิตอบไปว่า ไป ไปอยู่ หลือสิเฮ็ดให้ปะโยกนี้มันเข้มขึ้นหลือว่ามันแข็งขึ้น เฮากะอาดสิตอบไปว่า ไปตั๊วะ กะไปตั๊วะ หลือสิมีคนมาถามเฮาอีกว่า เจ้าเป็นนักเลียนติ เจ้าเป็นนักเลียนแม่นบ่ แม่นตั๊วะ กะแม่นตั๊วะ กะเป็นตั๊วะ

Basic vocabulary — Page 25 — Series B, pictures 08-10: to stand, sidewalk, car, dirt, trousers, to splash

8
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังยืนอยู่ เขายืนอยู่เทิงฟุดบาด
ฟุดบาดข้างถะหนนนั้นหละ เป็นหม้องทางญ่างเนาะ เป็นหม้องญ่าง อยู่ข้างหนทางนั้นหละ เขากำลังยืนอยู่หั้น ยืนอยู่พุเดียวข้อหล้อ จักว่าเขายืนเฮ็ดหญัง

9
เกิดอี่หยังขึ้นตอนนี้ กะคนวั่งหั้นหละ คนที่เฮาเว้าฮอดวั่งหั้นหละ ที่เขากำลังยืนอยู่เทิงฟุดบาด ยืนอยู่พุเดียวนั้นหละ เขากำลังยืนอยู่
แล้วกะมีลดคันหนึ่ง ขี่ผ่านมา เป็นลดเก็งดอก เหยียบน้ำบัดหนิ เหยียบน้ำฟ้งใส่เขา ฟ้งใส่พุซายคนนั้นหละ เปียกเบิด เปียกส้งเขาเบิดบัดหนิ
แล้วน้ำหม้องที่ลดคันนี้เหยียบหนะมาแต่ใส จักเลว จักว่าน้ำอันนี้มันมาแต่ใส ฝนอาดสิตก กะเลยน้ำมาข้อนอยู่หนี้กะได้ หลือว่าคนสิเอาน้ำมาเทไว้หนี้กะได้ เฮากะบ่ฮู้จักนำว่าน้ำอันนี้มันมาแต่ใส

10
เกิดอี่หยังขึ้นตอนนี้ กะลดคันวั่งหั้นหละมันขี่ผ่านไป เหยียบน้ำฟ้งใส่ส้งเขา ส้งเขากะเปียกเบิดนั้นตั๊วะบัดหนิ จักเขาสิเฮ็ดหญังต่อไปแล้วเด้อ ฮู้แต่ว่าเขากำลังยืนโจ่โล่อยู่พุเดียวคือเก่านั้นหละ
แล้วคือฮู้ว่าส้งของเขาเปียก กะฮู้ตั๊วะ ส้งมันเป็นสีเปียกๆ เนาะ เบิ่งแล้วส้งกะเปียกคักๆ แล้วนั้นหนะ น้ำกะเต็มส้งเขาอยู่ ญ้อยลงมาเต็มเกิบเต็มส้งเขาอยู่

Basic vocabulary — Page 30 — Series B, pictures 01-03: to smile, to laugh

1
พุหญิงคนนี้กำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังยิ้ม พุหญิงคนนี้กำลังยิ้มอยู่
คือฮู้ว่าเขายิ้ม กะฮู้ตั๊วะ เพาะว่าเบิ่งหน้าเขาแล้ว เบิ่งปากของเขาพ้อม เขากำลังยิ้มอยู่
กานยิ้มหนิบ่งบอกถึงอี่หยัง เฮ็ดให้เฮาฮู้ว่าเขากำลังเป็นหญัง กานยิ้มหนิ ขั้นเขายิ้ม กะสะแดงว่าเขากำลังมีความสุข เขาบ่ได้มีความทุก นะตอนนั้นหลือเวลานั้นเขาอาดสิมีความสุข เขาได้เฮ็ดบางสิ่งบางอย่างที่เขาพอใจ หลือว่าพอใจกับแนวที่เขาเฮ็ด

2
พุหญิงคนนี้กำลังเฮ็ดหญังอยู่ พุหญิงคนนี้กำลังหัว
คือสิมีความสุขหลาย คือสิมีความสุขคัก
หัวเตอะหัวเติน หัวคักหัวแน่พุ้นหนะ อ้าปากกว้างบักคัก บักคักแน่
เป็นหญังเขาคือหัวคักบัดนี้ จักคือกัน เขาอาดสิตะหลกบางสิ่งบางอย่าง เขาอาดสิเห็น ไอ เห็นบางสิ่งบางอย่างแล้วเฮ็ดให้เขาหัว หลือว่าเฮ็ดให้เขาพอใจกะได้เนาะ เขากะเลยหัวขึ้นมา
ซู่คนนี้สิหัวได้ตะหลอดเวลาบ่ บ่ มีแต่คนบ้านั้นหละที่หัวตะหลอดเวลา กะสิมีบางเวลาเท่านั้นหละที่คนสิหัวล้อ อาดสิตอนนั้นตะหลกบางสิ่งบางอย่าง หลือว่าเห็นบางสิ่งบางอย่างแล้วเฮ็ดให้ตะหลก กะเลยได้หัว หัวขวันนั้นหละกะเอิ้นเนาะ

3
พุซายคนนี้กำลังเฮ็ดหญัง พุซายคนนี้กำลังหัว กำลังหัวล้อ
หัวล้อบางสิ่งบางอย่าง จักคือกันว่าเขาหัวอี่หยัง อันนี้เฮากะบ่ฮู้เนาะ เดาบ่ถืก กะอาดสิตะหลกหลือว่าหัวขวันในสิ่งต่างๆ ที่เขาสามาดหัวขวันได้เนาะ

Basic vocabulary — Page 26 — Series B, pictures 06-08: map, river

6
เขากำลังเฮ็ดหญัง กะมีพุซายคนหนึ่ง เขากำลังแนมเบิ่งแผนที่อยู่
เขาแนมเบิ่งแผนที่อี่หยัง อาดสิเป็นแผนที่เมียง แผนที่โลก ปะมานนั้นเนาะ กะมีพื้นที้ใหญ่เติบ หลือว่ากว้างเติบ หลือว่าแนมเบิ่งไปไกเติบ เขากะอาดสิแนมเบิ่งว่าหม้องนี้เมียงอี่หยัง หม้องนี้ปะเทดหญัง หม้องนี้จังหวัดหญัง อำเพอหญัง เขากะอาดสิแนมเบิ่ง
แล้วเขาแนมไปเพี่ยหญัง เขากะอาดสิสึกสาเกี่ยวกับพูมิพาก หลือว่าเกี่ยวกับปะเทดนั้นปะเทดนี้กะได้ เขากะเลยแนมเบิ่ง หลือว่าเขาอาดสิไปเที่ยว หลือว่าไปอาสัยอยู่หั้น ไปอาสัยอยู่นี้กะได้ เขากะเลยแนมเบิ่ง หลือว่าตวดสอบ หลือว่าสึกสาเบิ่งนั้นหละเนาะ ความหมายเนาะ

7
เขากำลังเฮ็ดหญัง กะมีพุซายพุหนึ่งคือเก่านั้นหละ เขากำลังแนมเบิ่งแผนที่อยู่
อันนี้เป็นแผนที่อี่หยัง เบิ่งลักสะนะแล้วหลือว่าเบิ่งซงแล้ว เป็นแผนที่แม่น้ำเนาะ หม้องนั้นเป็น คือสิมีแม่น้ำใหญ่ หลือว่าคองน้ำใหญ่เติบพอสมควน เขากะแนมไปหม้องนั้น
แล้วแผนที่นี้อยู่ใส อยู่หม้องใด กะจักหละเด้อ บ่ฮู้คือกันว่าแผนที่นี้อยู่ใส อยู่หม้องใด
แล้วพุซายคนนี้เขาเบิ่งเฮ็ดหญัง เขากะอาดสิสึกสาเกี่ยวกับหม้องนั้นหม้องนี้กะได้ เขากะเลยเบิ่ง หลือว่าเขาอาดสิไปเที่ยว หลือว่าเขาอาดสิเบิ่งแผนที่เพื่อที่สิเดินทางไปหม้องนั้นหม้องนี้ เขากะเลยเบิ่งกะได้

8
พุหญิงคนนี้เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากะกำลังเบิ่งแผนที่ เป็นแผนที่ปะเทดหลือว่าเป็นแผนที่โลกเนาะ เบิ่งลักสะนะแล้ว
อยู่ในแผนที่นั้นกะสิมีแผนที่ปะเทดไทยพ้อม ปัดโทมีแผนที่ปะเทดไทยพ้อมตั๊วะนั้นหนะ
แล้วกะมีแผนที่ปะเทดอื่นพ้อม ปะเทดลาว ปะเทดพะม่า เวียดนาม มีเบิดซู่ปะเทด หลือว่าเอเซียนั้นเองเนาะ เป็นพูมิพากเอเซีย เป็นทะวีบเอเซียเนาะ
แล้วพุหญิงคนนี้เขาเบิ่งเฮ็ดหญัง กะบ่หมั้นใจคือกัน กะบ่แน่ใจว่าเขาเบิ่งเฮ็ดหญัง เขาอาดสิสึกสาเกี่ยวกับทะวีบเอเซีย หลือว่าทะวีบนั้นทะวีบนี้กะได้ แล้วปากดว่าตอนนี้เขากำลังเบิ่งทะวีบเอเซียอยู่นั้นเองเนาะ

Stories — Childhood memory: jumping off a tree branch into a pile of straw, branch breaks

มีมื้อหนึ่งเนาะ แต่ๆ โดนนั้นหละ แต่โดนเติบ แต่หลายปีแล้วหละ ตั้งแต่พุข้าเป็นเด็กน้อยพุ้นหละ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อย อายุพุ้นหละมาลาวๆ หอั้น สิบปี สิบเอ็ดปีพุ้นหละเนาะ จักปีเกาะ สิบปี สิบเอ็ดปีพุ้นหละ เป็นสิบปีคืนหลังพุ้นหละ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อย เป็นเด็กน้อยเด็กเอ่ยพุ้นหละ พากันเหล้นกันเนาะ ตามปะสาเด็กน้อยหละ โอ๊ย เด็กน้อยอยู่บ้านกะหลายกะด้อกะเดี้ย หมู่กันหนิหละ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อยเนาะ กะหมู่หลายเนาะ สะหมัยแต่กี้เด็กน้อยในหมู่บ้านหนิ หลายเติบเด่ะเด็กน้อยหนิ เป็นซาวพุ้นหละ ซาวกะคือยี้สิบพุ้นหละ เป็นยี้สิบสามสิบคนพุ้นหละ เด็กน้อยในหมู่บ้านนั้น หลายคัก

พากันเหล้นมื้อนั้น พากันซวนกันไปเหล้น ไปเหล้นอี่หยังบุ ไปเหล้นอี่หยัง บ่เหล้น พากันได้ปีนกกไม้ ไปปีนหอั้น ไปเหล้นหญ้มหอั้น กกไม้ ต้นอี่หยังเกาะ เขาเอิ้นว่าหอั้น ต้นผักกะเสดติ ต้นผักกะเสดเนาะ ไปพากันไปปีนเหล้น โอ๊ยตาอยากหัวหลาย คิดพ้อแล้วกะเดย คิดพอแล้วกะอยากหัวเนาะ ไปพากันไปปีนเหล้น สี่ห้าคนพุ้นแหล้ว มื้อนั้นหอั้น ปีนขึ้นไปต้นนั้น ผักกะเสดกะต้นน้อยๆ เนาะ ต้น[...] ลำบ่ใหญ่ปานใด

พากันขึ้นสี่ห้าคน ขึ้นแล้วกะหญ้ม [...] เหล้นพุ้นแหล้ว ขึ้นเหล้นเพาะว่าหอั้น อยู่ข้างๆ กกหอั้น ผัก ผักอี่เสดหนะ ต้นผักอี่เสด แล้วมันสิมีหอั้น กองเฟียงเนาะ กองเฟียงกองบักใหญ่หนึ่ง เด็กน้อยกะแล่นเหล้น บางคนกะเหล้นอยู่อ้อมกองเฟียงนั้นหละ แล่นเหล้น แล่นซ้าย แล่นขวา โดดซ้าย โดดขวา โดดอยู่เทิงกองเฟียงนั้นหละ ม่วนหลาย ม่วนคัก

ซุมขี้มึนบัดหนิ ซุมขี้มึนกะไปปีนหอั้นกกผักอี่เสด จักปีนจั่งใด หญ้มซ้าย หญ้มขวา บางคนกะโดดใส่กองเฟียง บางคนกะโดดลงข้างล่าง โดดซ้าย โดดขวา ปีนขึ้นเทิงโดด ปีนขึ้นเทิงโดดเนาะ โดนเติบ บัดนี้พอฮอดหอั้น โดนเติบ บัดนี้หอั้น ต้นไม้มันกะสิหักตั๊วะบัดหนิ ต้นไม้ ผักอี่เสด ต้นที่ ที่มันขึ้นนั้นหละ สี่ห้าคนนั้นหละ มึนคักมึนแน่แต่กี้หนะ หักลงมาบัดหนิ ยืนอยู่เทิงนั้นสี่ห้าคนพุ้นหนะ ง่าผักอี่เสดหักลงมา ตกเอ้ม! ลงมา ตก เจ็บวะสั้น แล้วพากันให้ก้ากๆ ไปหาพ่อหาแม่บัดหนิ

กองเฟียงกะบ่ได้เหล้นซ้ำ ต้นไม้นั้นกะหักซ้ำ บ่มีพุใดได้ขึ้นอีกบัดหนิ พากันให้แข่งกัน ไปหาพ่อแม่บัดหนิ ถืกตีซ้ำ พ่อแม่กะตีซ้ำว่ามึนหลาย ไปเฮ็ดหญังบ่เฮ็ด ไปปีนกกไม้ ตกลงมาให้ก้ากๆ ได้เป็นแผเป็นเอ่ย เจ็บโตซ้ำ เทิงถืกพ่อแม่ตีอีก บัดนี้กะบ่ได้ไปขึ้นอีกดอก บ่มีกกไม้ กกไม้กะได้หักแล้ว บ่ได้ขึ้นอีกดอกบัดหนิ

มื้อหลังมื้อใหม่กะสิหาเหล้นแนวใหม่พุ้นหละ บ่มีหม้องขึ้นแล้ว กก [...] ไม้ กกผักอี่เสดอยู่ข้างกองเฟียง หม้องที่สิโดดลงกองเฟียงหนะกะบ่มีแล้ว กะสิได้หาเหล้นแนวใหม่ต่อไปนี้เนาะ